Love one love all......

Tíkin mín átti hvolpana sína í fyrra dag. Þrír fyrstu voru dauðir en hinir þrír sprellifandi! Þeir eru allir litlir, sætir og tístandi. Ég hef aldrei séð eins falleg dýr á ævi minni.

Og já ég giftist honum Shaun mínum í gær voða gaman og voða skrýtið. Mér finnst það skrýtnast og eiginlega vandræðanlegast að segja maðurinn minn en ekki kærastinn minn. Veit ekki afhverju það er vandræðanlegt, en jæja blendnar tilfinningar

Ætla að halda áfram að huga að gamla fólkinu mínu núna....

Mér þykir það skrýtið að ég sé að fara að gifta mig. Ég ætlaði mér aldrei að giftast því mér þótti engin þörf á því, mér fannst það ekki eiga við mig að standa frammi fyrir Guði og allri fjölskylduni að heita óendanlegri ást, umhyggju og stuðningi gegnum súrt og sætt. En maður þarf þess víst ekki það er nóg að fara bara til sýslumanns sem kemur sér vel fyrir mig hina ótrúuðu og unnustan sem er í öðru trúsamfélagi.

Þó maður hafi þennan kvíða alltaf til staðar þá veit maður nákvæmlega hvað maður er að gera þó svo maður spyrji sig á hálftíma fresti,  Veit ég hvað ég er að gera? Er þetta rétti gaurin? Hvað ef hann heldur framhjá mér? og þar fram eftir götunum.. Það getur engin látið þennan kvíða bara hverfa því þetta er stórt skref sem maður er að taka í lífinu og ef maður ætlar að vera kvíðin og hræddur við þessa hluti þá mun maður aldrei gera neitt í lífinu, sama prinsipið og með hryðjuverkin, maður getur ekki verið hræddur við að fljúga aftur bara afþví að það gæti verið terroristi í vélinni.

Maður verður á endanum að taka ákvarðanir og maður á að hugsa svona hluti í gegn áður en eitthvað er aðhafst.

Maður getur ekki láttið kvíða og hræðslu stöðva sig í lífinu þá er maður sem gott sem dauður.

Þá er maður víst komin með blogg eins og allir aðrir  það er ekki hægt að vera svona út úr lengur.

Kærastin minn hann Shaun er loksins komin til mín eftir 4 mánaða aðskilnað sem er búið að vera algert hell, en þetta er allt ok núna hann kúrir við hliðina á mér og ég loksins komin með innri frið að nýju.

Við kynntumst út í englandi en hann er frá Namibíu, fallegasta manneskja sem ég hef á ævinni hitt bæði að innan og utan (fyrir utan mömmu náttlega )

Svo er hún Rósa vinkona að fara flytja aftur til Íslands frá Danmörku  GET EKKI BEÐIÐ!! við erum búnar að vera vinkonur sense begining of time. Hún og karlin hennar Helgi koma á þriðjudag það verður gaman

En nú þarf ég víst að fara gera ikkað í vinnuni þannig að ég reyni að muna eftir að skrifa reglulega hér inn.